Cobu Boys - vvSEC

voor meneer de verslaggever gisteren ook weer te laat werd. Want ja deze

wedstrijd moest wel even tot in detail dood geanalyseerd worden. Want er

gebeurde weer van alles.

Maar we beginnen op de vrijdag avond. D-day voor SEC. Ons jaarlijks

terugkerend Après-ski toernooi dat in de gehele provincie Utrecht een begrip

is geworden. Dit jaar vele teams moeten teleurstellen want iedereen die maar

een beetje van een top evenement houdt wil hier bij zijn. En dan zie je waar

een kleine club groot in kan zijn. Met 20 teams begonnen we aan het toernooi

en de gezelligheid op de velden spatte er vanaf. Na het toernooi barste het

feest in de kantine compleet los. De kantine was bomvol. Jong en oud lieten

zich de drankjes smaken en de muziek was weer top dit jaar. Met een heuse

Apres- ski bar waar door de 3 musketiers pogingen werden gedaan om de

lekkerste shotjes te fabriceren en aan de reacties te horen van de gasten is dit

voor herhaling vatbaar. De sfeer werd compleet door een heuse sneeuw

machine. Door de vrijwilligers werd niets aan het toeval overgelaten om er een

geslaagd feest van te maken. Ik wil dan ook alle vrijwilligers enorm bedanken

maar in het bijzonder de mensen achter de bar. Wat hebben die keihard

moeten werken en aan het eind van het feest stond nog steeds de lach op

ieders gezicht.

Tja en toen wat het zaterdag. De selectie mocht afreizen naar Cobu Boys. En

heel eerlijk lieve mensen na deze avond gingen we toch met knikkende knieën

naar Amersfoort. Te weinig slaap, te veel drank en dan naar een van de beste

ploegen uit onze competitie. Maar Rijn had een plan in elkaar gezet hoe Cobu

Boys bestreden moest worden. Na de nodige aspirine begonnen we met de

wedstrijd. Langs de kant hielden we ons hart vast. Als we de eerste 15 minuten

maar door komen dan worden onze jongens van zelf nuchter en ja dan is

misschien een stuntje in de maak.

En het ergste wat kon gebeuren gebeurde. 30 seconden gespeeld en we

stonden we met 1-0 achter. Het leek wel of SEC nog in de kleedkamer zat. Was

het de drank, was het slaap tekort, hadden ze er geen zin, was het angst. Zeg

het maar. Er werd zo slap gespeeld dat Cobu Boys niet wist wat hun overkwam. Na een kwartier stonden we 3-0 achter. En dit lag niet aan het feit dat Cobu Boys zo

goed speelde. Nee wij gaven domweg niet thuis. Wellicht toch een idee om

even van te voren het speelschema erbij te pakken en het feest op een vrij

weekend te plannen willen we volgend jaar voor de top 5 gaan. Maar goed

door een wonder haalden we de rust met 3-0.

Van diverse kanten kwamen bij mij de geluiden binnen dat Rein zowel inwendig

als uitwendig geëxplodeerd is in de kleedkamer. De jongens waren echt wel

geschrokken want zo hadden ze hun coach nog niet meegemaakt. Maar de

tweede helft zagen we wel een heel ander SEC en een SEC die gewoon

minimaal gelijkwaardig was aan Cobu Boys. Ik wil wel even vermelden wat een

fijne ploeg dit Cobu Boys is. Sportief en fair spel op de mat leggen in alle

omstandigheden zie je toch bijna niet meer. Dit gezegd hebbende dan nu

verder met de tweede helft. De afspraken werden nu wel nagekomen. En met

Jari als diepste man en onze 2 buitenspelers die de backs van Cobu Boys

moesten opvangen ging SEC beter voetballen en na een kwartier spelen in de

tweede helft maakte Daniel zijn 49e doelpunt van zijn voetbal carrière door

goed mee te lopen en de mooie aanval over rechts er in te tikken.3-1. En de

goed nieuws show ging maar verder.Rein geloofde in een mega stunt en bracht

Youri er eerder erin dan was voorzien. Eindelijk hersteld van een zware enkel

blessure kon hij na 4.5 maand zijn rentree maken. Langs de kant hielden we ons

hart vast maar vanaf het eerste duel klapte hij er direct vol in. SEC ging er vol

voor en Cobu Boys wisten even niet waar ze het zoeken moesten. Prachtige

aanvallen waarbij Jari als diepste man een belangrijke rol speelde, maar ook

een Daniel die zich weer als een vis in een vijver voelde. Pato,Marco,Jeffrey en

Bram die ieder duel wonnen. Stefan die samen met Jesse en Edri het

middenveld in handen hadden, trokken we steeds meer naar het doel van Cobu

Boys. En in de 70e minuut werd dit goede spel beloond met een aanval uit het

boekje. En ik weet niet meer over hoeveel schijven deze liep, maar via onze

rechterkant waar in de eerste helft de links back van Cobu Boys hun beste man

( 3 goals via hem) was had deze beste man de tweede helft zijn handen vol om

de aanvallen van SEC af te stoppen. Via Stefan , Jesse, Youri werd de bal

uiteindelijk voor de pot gegooid en dat uiteindelijk de kleinste man van het veld

de bal van een meter of 11 prachtig over de keeper kopte was geweldig. Daniel

maakte dus de 3-2 en voor hem een extra prijs want dit was zijn 50e doelpunt en levert Daniel zijn 2e ster op. Namens mij en ik mag wel zeggen namens heel

SEC gefeliciteerd.

Langs de kant begonnen we toch wel de kriebels te krijgen want zou er meer in

zitten? Cobu Boys heeft in de tweede helft geen kans meer gehad. Maar helaas

door een communicatie fout achterin gaven zo maar een corner weg en uit

deze corner kon Cobu Boys werkelijk vrij in koppen 4-2. Zo jammer. Als we dit

er nog uit kunnen krijgen blijf ik zeggen dat we nog punten gaan binnen halen.

Maar na deze domper pakte SEC de draad weer op en bleven ze de aanval

zoeken en wat mooi is om te zien is dat waar op getraind wordt dit in de

wedstrijd terug gezien wordt. Na een prachtige aanval over de rechterkant

werd de bal strak voorgezet waar Edri al klaar stond om de bal in te tikken

maar een verdediger kon nog net zijn lange teen er tussen krijgen waardoor de

aanval in schoonheid strandde. Helaas duurde de wedstrijd te kort en blies de

scheidsrechter af.

Dat er de laatste weken keihard getraind wordt was ook in de wedstrijd te zien.

Niet alleen voetballend maar ook conditioneel staan we ons mannetje. Dit is

een lang verslag maar dat heeft dit weekend ook verdiend. En nogmaals Daniel

gefeliciteerd met je 50e en mogen er nog minimaal 50 volgen.

Groetjes