Swingend SSEC wint op basis van puike eerste helft: SEC – de Posthoorn 3-2 (2-0)
Swingend SEC wint op basis van puike eerste helft: SEC – de Posthoorn 3-2 (2-0)
Dat de drie punten meer dan welkom waren was geen geheim. Maar als het dan ook lukt dan is dat nog lekkerder dan gehoopt! Vooraf werd aangegeven dat er geen groter compliment te verdienen was vandaag dan dat de trainer van onze tegenstander, oud-prof Maachi, zich om zou kleden. Dat deze balvirtuoos zich dan ook na de theepauze liet noteren op het wedstrijdformulier zegt alles over onze eerste helft. Toch een paar woorden over de eerste 45 minuten.
Vanaf minuut één was er een gedisciplineerd SEC te zien waarbij alle elf de spelers precies deden wat zij moesten doen. Zo stond Jakkie ouderwets te verdedigen tegen good-old Dennis Schaap, was Paulus weer ‘on fire’ en zagen wij Glenn meermaals doorlopen op de keeper. Wie denkt dat hij in een mooie roman beland is, helaas, het gebeurde echt! Het is dat het aan de scherpte ontbrak anders had er na 15 minuten al 2-0 op het scorebord gestaan. Met name Stan had het geluk niet aan zijn zijde toen een snoeihard schot van Paul op de paal belandde, en via de paal en scheenbeschermer van Stan aan de verkeerde kant van de doelpost verdween. In de 22e minuut was het Simon van der Leeden die naar de grond gewerkt werd in vijandig grondgebied. Daarbij werd ook nog een handsbal gemaakt en dus verdween de bal terecht op de stip. Aangezien de Rooij toch al aanwezig was in de 16 besloot hij de bal feilloos in het zijnetje te deponeren: 1-0. Een kwartier later was het Simon van der Leeden die weer door wist te breken aan de linkerkant en de bal op het bolletje van Joey wist te leggen: 2-0.
Tijdens de thee was er weinig reden tot klagen, of om Glenn te citeren: ‘De eerste helft was eigenlijk best wel leuk’. Wanneer er net zo hard gewerkt zou worden als in de 1e helft dan zat het vandaag wel goed. Dat harde werken bleek uiteindelijk nodig. Een fris en onherkenbaar Posthoorn verscheen aan de aftrap en zette direct hoog druk. Het was duidelijk dat zij nog niet opgegeven hadden. Toch was het SEC dat in de 48e minuut de bevrijdende 3-0 wist te noteren. De bal belandde bij de ingevallen Vinnie, die gaf hem heerlijk voor en bereikte zo Joey. Na de goede coaching door Sergio: ‘Maaien g*dverd*mme!’ nam Joey het speeltuig op zijn maatje 52 en zo mocht Posthoorn voor de vierde keer deze middag aftrappen.
Daarna was het Posthoorn dat de klok sloeg en voetbalde op de helft van SEC. Vanuit de counter werden wij nog een aantal keer gevaarlijk maar het vizier stond niet op scherp. Zonde, want uiteindelijk werd het nog flink billenknijpen. In de 78e minuut besloot de centrale verdediger van Posthoorn maar eens flink uit te halen vanaf een meter of 30. Met een dwarrel verdween de bal plots via onderkant lat in het domein van Dempsy: 3-1. Het spelbeeld veranderde niet en de 3-2 hing in de lucht. Toch was het Daniel die (vanaf eigen helft) wist te ontsnappen en de bal keurig in een 1 op 1 in het mandje schoof. Terwijl hij zich juichend omdraaide en zijn weg naar de fans op de tribune al had ingezet stond de leidsman klaar voor hem. Niet om hem te noteren als doelpuntenmaker, maar om hem te voorzien van een plakje kaas. De scheids had immers gefloten voor buitenspel en zag Daantje zijn goal als het wegschieten van de bal. On-ge-loof-lijk. Daniel won hiermee het kampioenschap ‘verbaasd’ kijken maar de bevrijdende 4-1 bleef daarmee uit. In de 87e minuut was het de Posthoorn die na een goed uitgespeelde mogelijkheid de 3-2 binnenschoof. Na precies 90 minuten voetbal besloot de leidsman af te fluiten en kon de spanning van de billetjes. Eerlijk is eerlijk, er hadden nog wel vijf minuten blessuretijd gespeeld kunnen (en moeten) worden, maar het fluitje klonk heerlijk. Wat een ontlading, genieten!
Uiteindelijk op basis van het goede spel in de 1e helft, en de werklust in de 2e helft, een verdiende overwinning voor de mannen in het groen. Mooi om te zien hoe vandaag een geblesseerde Daniel bereid was om te verkleumen op de koude bank en niet te beroerd was om zijn maatje te helpen. Ook mooi om te zien hoeveel verdedigende meters Paul vandaag maakte, en mooi om te horen dat hij daar geen reet aan vond, haha! En zo kan ik alle overige spelers een veer in hun kont steken maar uiteindelijk was dit pas de tweede overwinning dit seizoen en is dit het minimum wat iedere week geleverd zal moeten worden om er een mooi jaar van te maken. Dus Paulus, bij deze, wen er maar aan.
Met deze overwinning blijft SEC nog steeds hekkensluiter. Dat lijkt zuur maar dat is het niet. Voor uw beeld: het gat met de nummer 4 is slechts 4 punten. Volgende week reizen wij af naar APWC en daar gaan wij proberen om wel een paar plekjes te stijgen.
Fijne zondag!
Opstelling: Dempsy van der Meer, Steyn Boers, Milan van Wincoop, Stefan Jak (’45 Kenny Grant), Simon van der Leeden (’65 Thom Kok), Sergio Kok, Joey van den Bedem, Glenn de Rooij (’80 Daniel Groen), Paul la Feber, Stan Verwoerd (’45 Vincent Worron), Simon van Hengstum