Voetbal speel je met zijn 11-en: HVC – SEC 4-1 (1-1)

Voetbal speel je met zijn 11-en: HVC – SEC 4-1 (1-1)

Ik ben van mening dat wanneer je wekelijks een verslag schrijft, je dit ook moet doen wanneer je daar totaal geen zin in hebt. Vandaag is zo’n dag en dan ben je blij dat je hier komend seizoen van verlost bent, want zo voelt het.

Onder erbarmelijke omstandigheden ging SEC roemloos ten onder tegen een veel sterker HVC. Je zou de regen en het slechte veld de schuld kunnen geven of het feit dat de langste file ooit zorgde voor wat verlate spelers maar er was maar één schuldige deze avond en dat waren wij zelf. De eerste helft was er één die veel vertrouwen bood. Na een snelle 1-0 achterstand werd deze omgebogen naar 1-1. Voor die goal, zo meer daarover, kwam SEC nog tweemaal goed weg met een weergaloze redding van Stijn en een gelukje dat de bal niet op de stip werd gelegd na een handsbal. Daarna was het echter SEC dat de klok sloeg en het is doodzonde dat wij onszelf in die fase niet beloond hebben. In de rust werd gewaarschuwd voor de voorwaartsen van HVC en we spraken over de eerste storm van 5 minuten overleven. Dat was aan dovemans oren gericht want na 52 minuten stond er 3-1 op het scorebord. Dan kun je twee dingen doen: de mouwen opstropen en er wat van maken óf elkaar als een baksteen laten vallen. Wanneer er spelers zijn die zelf hun laatste 8 ballen naar de verkeerde kleur hebben gespeeld, maar wel commentaar op de ander leveren, dan weet u wel hoe laat het is. Regelrechte schande.. geen andere woorden voor! Uiteindelijk werd het tot overmaat van ramp ook nog 4-1 en raakte Patrick geblesseerd aan zijn hamstring. Voetbal is een teamsport en wanneer er teveel spelers zijn die dat vergeten dan ga je er kansloos af tegen dit kaliber tegenstander.

Toch waren er ook lichtpuntjes zoals het handjevol toeschouwers dat door weer en wind met ons meegaat. Hulde aan deze mensen, en vooral trots dat zijn tot het laatste eindsignaal zijn gebleven! Een ander hoogtepunt was de schitterende goal van Renzo. Vanaf buiten de 16 wist hij hem zo in de verre kruising te draaien dat de bal in de winkelhaak bleef hangen. Tijdens een potje fifa zou je kunnen spreken van ‘jantje’, maar helaas was dit geen potje op de playstation. Die speel je namelijk wel vaak alleen. Het tweede hoogtepunt was onze grensrechter van vandaag. Sergio Kok was de vervanger van de zieke Wil en deed dit met passie. Alleen nog een roze pakkie, bril, een nieuwe vriendin en je herkent het verschil niet meer. Bedankt voor het vlaggen maatje!

Eén van de spelers duwde zijn vinger op de zere plek. ‘’We zijn nog steeds een verkapt vriendenteam en een vriendenteam heeft geen zin om met dit weer, op zo’n k*tveld te voetballen. Dat was goed te zien vanavond, pff..’’. Laat de zon maar snel weer komen dan! We zijn definitief afgehaakt in de strijd om plek 3, en periode 2 en 3 kunnen wij op onze buik schrijven. Zaak is nu om het seizoen met plezier en strijd af te sluiten en zo hoog mogelijk te eindigen. Komend weekend lekker vrij en dan toewerken naar de volgende taaie uitwedstrijden op 15 april: Posthoorn – SEC.

Opstelling: Stijn Waals, Simon van der Leeden, Kenny Grant, Patrick Stalenhoef (’60 Stijn Uijland), Thom Kok, Glenn de Rooij (’45 Milan van Wincoop), Joey van den Bedem, Steyn Boers, Paul la Feber (’64 Vincent Worron), Renzo Krol, Niels van der Plaat